Ik ben al weer een week in Sevilla, en waar dat eerst vakantie was, is het nu mijn tweede thuis. Er gaat gewoon een wekker, er wordt gesport, er wordt gewerkt, geschreven en gestudeerd. Er wordt gekookt, gepoetst en opgeruimd. En toch blijft er een beetje vakantie gevoel schemeren op de achtergrond.
Wat zou dat zijn?
Voor mij is dat het weer: warmer, meer zonuren en minder regen.
De cultuur, zelfs op maandagavond zitten de terrassen vol. Hier ontmoet men elkaar buiten op het terras, bezoek aan huis is vrij ongewoon. En dan zingen ze wat, ze kletsen wat en drinken een biertje; op maandag? Ja, gewoon op maandag en dinsdag en woensdag en donderdag.
En dan wel gewoon werken de volgende dag? Reken maar, gewoon werken de volgende dag. En dat dan oordeel – vrij.
Misschien is dat het, het oordeel – vrij zijn, of althans ik voel dat natuurlijk zo. Men oordeelt en veroordeelt minder dan in Nederland, waar iedereen elkaar maar de maat neemt (voor mijn gevoel, nogmaals). Dat is ook iets waardoor het hier toch altijd een soort vakantie is.
Wat is voor jou vakantie gevoel, en hoe kun je dat meenemen in je dagelijkse beslommeringen?
Ik ga een terrasje pakken!
