Het moge inmiddels duidelijk zijn dat het mijn missie is vrouwen te helpen zichzelf wat vaker op de eerste plaats te zetten, in plaats van helemaal onderaan het zogenaamde prioriteitenlijstje. Leef wat minder naar de verwachtingen van anderen.
Nu komt een belangrijk punt! De verwachtingen van anderen zitten in ons eigen hoofd! Natuurlijk gebeurt het wel eens dat een collega, partner, kind, ouder je vraagt het een of het ander voor hem of haar te doen. Maar vaker is het zo dat wij zelf denken dat het gepast is dat een of ander voor hem of haar te doen.
- ik moet echt naar mijn ouders, het is te lang geleden
- ik kan deze verjaardag niet overslaan, dat is egoïstisch
- ik reageer meteen op een mail van mijn werk, anders denken ze dat ik ongeïnteresseerd ben
- ik ben thuis als mijn kinderen thuis komen van school anders ben ik een slechte moeder
- na-schoolse opvang doe ik mijn kinderen niet aan, laat staan een oppas
- ik zorg voor het eten ook al ben ik zelf niet thuis, dat helpt mijn partner
- voor vriendinnen neem ik altijd de telefoon op, zo ben ik
Ik kan nog heel lang zo door gaan. Wat zien we hier?
We zien hier allemaal overtuigingen die niet onderzocht zijn op waarheid. Ben je inderdaad een slechte moeder als je een oppas neemt om zelf uit te gaan met een vriendin? Ben je een ongeïnteresseerde collega als je niet meteen reageert op een mail?
Natuurlijk niet!
Maak eens een lijstje: welke overtuigingen hebben jou tegengehouden bij het kiezen voor jezelf?
Zijn die overtuigingen onderzocht en echt waar… waarschijnlijk niet.
Een mooie opdracht om eens voor te gaan zitten.
